بدون عنوان !

شاهد مرگ غم‎انگیز بهارم چه کنم
ابر دلتنگم اگر زار نبارم چه کنم

 نیست از هیچ طرف راه برون شد ز شبم
زلف افشان تو گردیده حصارم چه کنم

 از ازل ایل و تبارم همه عاشق بودند
سخت دلبسته این ایل و تبارم چه کنم

من کزین فاصله غارت شده چشم توام
چون به دیدار تو افتد سر و کارم چه کنم

یک به یک با مژه‎هایت دل من مشغول است
میله‎های قفسم را نشمارم چه کنم

سهمیه بندی بنزین

توی اخبار می خوندم و می خونم صدای اعتراضات مردم رو پس از شنیدن خبر اعلام سهمیه بندی بنزین. تصاویر به آتش کشیده شدن پمپهای بنزین و شعارهایی که علیه دولت فعلی داده میشه. با وجودی که از دولت کنونی و سیاستهایش بیزارم ولی معتقدم که اجرای این طرح که منجر به استفاده بهینه سوخت و ممانعت از قاچاق سوخت این مرز و بوم میشه واقعا قابل تقدیره و امیدوارم که به زودی شاهد اون باشیم که یارانه از روی سوخت برداشته بشه و بنزین قیمت واقعیش رو پیدا کنه همانطوری که در تمام دنیا هست. شاید اولش کلی فشار بیاد و عدم تعادل و ... ولی فکر میکنین چاره دیگه ای هم هست با این همه ماشین؟ اینجا کسی که بخواد یه مسافرتی ترتیب بده، بارها باید بشینه راههای مختلف رو بررسی کنه که از هواپیما، اتوبوس با ماشین شخصی استفاده کنه و استفاده از ماشین شخصی به خاطر اینکه پارامتری به نام بنزین درش مطرح هست همیشه ارزون ترین راه محصوب نمیشه. یکی از دوستان که خونه اش واترلو هست و محل کارش تورونتو، هر روز این مسیر حدودا 100 کیلومتری رو با ماشین میره و میاد. این دوست من از ماشین دنده غیر اتوماتیک استفاده میکنه علت رو که ازش جویا شدم، می گفت که در صورت استفاده صحیح از دنده مصرف بنزین و در نتیجه هزینه اش کمتر میشه. انصافا اینقدر بنزین مفت و مجانی است در ایران که اصلا این چیزها به چشم نمیاد و کسی کمترین توجهی بهش نمیکنه و فقط میگن دولت احمدی نژاد چنین است و چنان. من نه به احمدی نژاد رای دادم و نه ازش حمایت میکنم ولی عملی کردن این طرح سوخت جای تقدیر داره.

کارفور در ایران

 

اون سالی که دوبی بودم با شهاب توی دل سینتی سنتر یه سوپر مارکت بزرگ بسیار جلب توجه میکرد به اسم کارفور. اگه شهاب هنوز اینجا رو بخونه یادشه که چقدر می رفتیم اونجا و شکلات می خریدیم و حال می کردیم. امروز داشتم تو خبرا گشت می زدم دیدم که این فروشگاه فرانسوی که الان تو خیلی از نقطه های دنیا شعبه داره می خواد در ایران و تهران یک شعبه دایر کنه و استدلال جالبی داره و اونم اینکه تهران با 16 میلیون نفر جمعیت جای بسیار خوبی برای بازاره. من که خیلی از فروشگاه کارفور خوشام میومد و تقریبا جایی بود که خیلی از لوازم مورد نیاز روزانه رو میشد راحت و با قیمت نسبتا مناسب پیدا کرد. من که فکر میکنم در صورت احداث خیلی فروشگاه موفقی و شعبه های بعدی رو هم در تهران و احیانا شهرهای بزرگ تاسیس میکنه. حالا شما فکر میکنین دولت ما به یک فروشگاه خارجی با وجود فروشگاههای مثل شهروند و اتگا و سپه و ... اجازه فعالیت میده؟ لینک خبر رو از اینجا میتونین ببینین.