مخمور جام عشق

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی ... پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی

مخمور جام عشق

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی ... پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

جام جهانی - قسمت آخر

اسپانیا پرده آخر جام جهانی را به زیبایی به پایان برد تا فراموش نشود که همچنان فوتبال ظریف و تکنیکی حرف اول را در دنیا می زند. اسپانیا تنها تیمی بود که تا بازی یک چهارم نهایی کارت زردی دریافت نکرده بود و در طول مسابقات هیچ محرومیتی اعم از کارت قرمز یا دو کارت زرد را متحمل نشد. اسپانیا در تمام دقایق بازی به فوتبال ناب پرداخت و ثمره آن را هم با گل دقیقه 116 اینیستا دریافت کرد. گر چه هلند تیم شایسته ای بود و مربی اش هم مربی فهمیده ای بود اما اسپانیا با مغلوب کردن هلند نشان داد که تیم شایسته ای است و باید به آن افتخار کرد. استخوان بندی تیم فعلی بسیار جوان است و به طور قطع در مسابقات آینده چنین هسته این تیم حفظ خواهد شد و برای ماسبقات جام ملتهای اروپا هم حرفهای زیادی خواهد داشت. 


ممنون از همه دوستانی که اینجا نظراتشان را می نوشتند. در طول مسابقات با شهاب تبادل نظرات زیادی در این خصوص می کردیم و بسیار لذت می بردیم و امیدوارم که در مسابقات آتی هم بتوانم از نظرات خوب همه بهره مند باشم. 



دکتر محمد

و امروز محمد دفاع کرد و دکتر شد. مبارک است انشاالله :-) این هم ۵۰۰ امین نوشته این وبلاگ بود.


استاد کارو لوکس در گذشت

باز هم خبری کوتاه اما پر از غم و ماتم. استاد بزرگوار دکتر کارو لوکس در گذشت. وی که از استادان دانا و متواضع دانشکده فنی دانشگاه تهران بود به علت عارضه سرطان جان به جان آفرین تسلیم کرد. بی شک این همه احترام به روحش نشان از بزرگواری اش دارد و به ایران و جامعه علمی کشور ضایعه ای جبران ناپذیر وارد شد. خداوند روح بزرگش را قرین رحمت سازد.


اسپانیا

امروز اسپانیا به طرز عجیبی دلربائی کرد و پیروزی دلنشینی به دست آورد. هر چند وقتی صحبت از تیم ملی می شود ارجاع آن به باشگاه چندان معقول نیست اما وقتی در لیست 11 نفره تیم 7 نفر آن از بارسلونا می آید، نمی توان ضرباهنگ منظم این تیم را بی ربط به بارسلونا دانست. تیم اسپانیا نواخت و نواخت تا پیروز شد. درود بر این مردان تاریخ ساز و به امید قهرمانی! هر چند که حتی اگر قهرمان نشوند هم چیزی از ارزشهایشان کم نمی شود. 


جام جهانی 9

بازی اسپانیا و آلمان ذهن من را مشغول کرده است. معتقدان به آلمان به نتایج و پیروزی های قاطعش استناد می کنند و منتقدان اسپانیا به پیروزی های خفیف 1-0 در دو بازی مرحله دوم و بازی های نه چندان منسجم نسبت به بازی های یورو 2008 اشاره دارند. با وجودی که اعتقاد دارم تیغ اسپانیا همچون بازیهای یورو برنده نیست اما فراموش نکنیم که پرتغال در طول چهار بازی اش در جام جهانی تنها یک گل خورد که از اسپانیا خورد. همینطور پاراگوئه در پنج بازی اش تنها دو گل دریافت کرد که یکی از اسپانیا بود و یکی هم از ایتالیا. این نشان می دهد که هر دو تیم پرتغال و پاراگوئه نمایش دفاعی نسبتا منسجمی در طی جام از خود نشان داده اند و اسپانیا نشان داده که علیرغم دفاع چند لایه و پرتعداد هر یک از این دو تیم راه گل زدن به هر یک از آنها را پیدا کرده است.

در بازی نیمه نهایی آلمانی قرار دارد که در طی بازی هایش تنها 2 گل دریافت کرده است. یکی از صربستان و یکی هم از انگلیس (هر چند که از انگلیس کل دیگری دریافت کرد که داور ندید) و این نشان می دهد که اسپانیا با یک خط دفاع منسجم باید مصاف کند. تجربه نشان داده است که اسپانیا با صبر و حوصله فراوان و با اتکا به بازی ریز و تکنیکی و نفوذ از میانه میدان توانسته است تیمهایی که خوب دفاع می کنند را شکست بدهد. به امید اینکه بازهم این کار را روز چهار شنبه انجام دهد. شاید قبل از این بازی مهم باز هم درباره این بازی نوشتم.

جام جهانی 8

امروز بازی های یک چهارم نهایی انجام شد و آلمان و اسپانیا هم راهی بازی مرحله نیمه نهایی شدند. آنچه بارز بود بازی خوب آلمان مقابل آرژانتین بود. از امروز تعداد زیادی فوتبالدوست آلمان را قهرمان مسلم جام دانسته اند که دوست دارم با تحلیل بازیهای اخیر آلمان در این مورد بنویسم.

این سومین پیروزی آلمان با 4 گل بود. هر دو پیروزی قبلی مقابل تیمهای خوبی چون استرالیا و انگلیس بوده و این نشان از آن است که این پیروزی ها اتفاقی نبوده و آلمان با شایستگی این پیروزی های خیره کننده را به دست آورده است.

آلمان در این سه بازی در دقایق ابتدایی به گل رسیده است (پودولسکی در دقیقه 8 مقابل استرالیا- کلوزه دقیقه 20 مقابل انگلیس و مولر دقیقه 3 مقابل آرژانتین). آلمان در هر یک بازیهایی که با چهار گل برده است اقلا دو گل بین دقایق 65 تا 75 به ثمر رسانده است. این یعنی که آلمان درست در لحظاتی که حریف سعی دارد با تمرکز بر روی دروازه اش کار را به تساوی بکشد یا اختلاف را کم کند ضربه کاری را می زند.

آلمان یک تیم بسیار خوب و یکدست است اما چهار بازیکن شاخص دارد. شواین اشتایگر، پودولسکی، مولر و یکی هم اوزیل. در هر یک از بازیهایی که آلمان حریف را با گلهای زیاد شکست داده، این بازیگنان در همان دقایق طلایی آلمان یعنی 65 تا 75 با اتکا به نیروی جوانی و دوندگی و جنگندگی مثال زدنی گلساز یا گلزن تیمشان بوده اند.

آن سوی قضیه، در جائیکه آلمان زود به گل اول نرسیده است، مثل بازی با صربستان یا غنا، آلمان چندان فوق العاده ظاهر نشده است. در بازی مقابل صربستان که ابتدا گل خورده، بازنده بوده (توام با یک اخراج) و در بازی مقابل غنا هم که نیمه اول مساوی بوده بازی را برد خفیف 1-0 به پایان برده است.

آلمان در شرایطی پا به مرحله نیمه نهایی می گذارد که با حذف کردن دو غول بزرگ فوتبال دنیا که ستارگان زیادی را در تیمشان دارند روحیه مناسبی دارد و با اتکا به این روحیه و جوانان جنگنده می آید تا اسپانیا را هم از سر راه بردارد تا چون 8 سال پیش به فینال رود. اما آیا اسپانیا هم چون آرژانتین و انگلیس در مرحله حذفی به زانو در می آید؟

اینکه اسپانیا بازیکنان بزرگ زیادی چون ژاوی، اینیستا، ژابی آلونسو، دیوید ویا، فابرگاس و حتی فرناندو تورس دارد هراسی در دل آلمان نمی اندازد چرا که در انگلیس بزرگانی چون لمپارد تری و رونی و در آرژانتین هم امثال مسی، توز، هیگوائین و آگوئرو حضور داشتند. صرف داشتن ستارگان بزرگ ضامن برتری نیست اما معتقدم اسپانیا به خاطر نوع بازی اش از پیش بازنده به آلمان نیست.

ادامه مطلب ...

شکر

خدایا شکرت! همین!