جمله‌ای کلیشه‌ای و تکراری که انواع و اقسام آن را به شکل‌های مختلف در بخش نظرات وبلاگ‌ها میبینیم. به خصوص وقتی که شما وبلاگی در یکی از سرویس دهندگان ایرانی مانند «بلاگفا» داشته باشید. این مورد را در وبلاگ‌هایی که از سرویس دهنده‌هایی چون «بلاگر» و «وردپرس» استفاده می‌کنند، کمتر دیده‌ام و خیلی نادر است. اما در وبلاگ‌هایی که توسط سرویس‌های ایرانی میزبانی می‌شوند، متأسفانه بسیار رایج و اصلاً برای بعضی‌ها به یک رفتار عادی تبدیل شده است.
نمی‌دانم چه کسی یا کسانی برای اولین بار این کار را ابداع کردند، اما به هر حال رفتار ناپسند و نادرستی را رواج داده‌اند. وقنی به بخش مدیریت وبلاگتان سر می‌زنید (مخصوصاً وقتی که کنترل و نظارت بخش نظرات را فعال کرده باشید)، می‌بینید که پیغام داده شده که شما N نظر تأیید نشده و یا خصوصی دارید. خوشحال می‌شوید و می‌روید تا نظرات را بخوانید. اما ای کاش نمی‌رفتید، چون اکثر نظرات نوشته شده در چنین فازی هستند.
یک نظر که به انواع و اقسام شکلک‌ها (Smiley) آراسته شده است و یا با استفاده از کاراکترها (ASCII art)، تصویری (مثلاً گل و قلب) درست کرده است و چیزهایی در این مایه‌ها نوشته است:
وبلاگ خوبی داری، به من هم سر بزن... وبلاگت خوب است، اما اگر از قالب‌ها و ابزارهای من استفاده کنی، خیلی بهتر خواهد شد و خواننده بیشتری خواهی داشت... می‌خواهی برایت معجزه! کنم، پس یک سر بیا پیش من!... حاضر به تبادل لینک و پیوند با شما هستم (در صورتی که وقتی به وبلاگش سر می‌زنید، می‌بینید که هیچ گونه ارتباط و سنخیتی با وبلاگ شما ندارد. یک جور معامله و بده بستان اینترنتی)... و هزاران نظر و داستان دیگر و مشابه در همین مایه‌ها.
فکر کنم بعضی‌ها چند ساعت صفحه وبلاگ‌های به روز شده سرویس دهنده و میزبان را بررسی می‌کنند و یک نظر تکراری را پای آخرین و جدیدترین نوشته هر وبلاگی کپی و تکرار می‌کنند و به نظر می‌رسد که حتماً این کار جواب داده است که به نوعی رسم و عادت تبدیل شده است. آیا شبیه رفتار یک اسپمر نیست؟ آیا نمی‌توان این کار را در همان دسته بندی اسپم/اسپمینگ (Spam) قرار داد؟ چون دقیقاً یک رفتار را تداعی می‌کنند. یکی در قالب ارسال به آدرس‌های ایمیل و دیگری در قالب ارسال در بخش نظرات وبلاگ‌ها.
به نظرتان نام این کار چیست و آیا آن را درست می‌دانید یا نه؟ نظر شخصی خود من این است که تبلیغ یک وبلاگ در درجه اول باید توسط خودش صورت بگیرد. یعنی با کمک نوشته‌ها و محتوایی که خودش دارد. در ضمن می‌توان در خیلی جاها به مطالب وبلاگ خود لینک و ارجاع دهید. البته در جایی که واقعاً لازم باشد و مرتبط به آنجا باشد، در غیر این صورت حکم همین قضیه بالا را خواهد داشت. همچنین نگاه کنید و ببینید واقعاً هدفتان از وبلاگ نویسی چه بوده است؟ نوعی بازی و تفریح؟ تولید محتوا؟ داشتن یک فضای شخصی در وب؟ تجارت؟ و یا هر چیزدیگری. اگر وبلاگ نویس جدی باشید، فارغ از حوزه کاری شما، باز هم پایبندی به اصول وبلاگ نویسی راز موفقیت در دراز مدت است. اسپم (هرزنامه) به مرور آسیب‌های خودش را نشان خواهد داد. البته اگر شما کارتان همین است، دیگر جایی برای بحث باقی نمی‌ماند!
پستها
وداع
-
نیمی از سی سال فعالیتها و مطالعات ایرانپژوهیام صرف مبارزه و مقابله با
فریب و بهرهکشیهای سیاسی از تودههایی شد که زیر پرچم تاریخ و باستانشناسی،
قربانی...
۹ ماه قبل
9 نظرات:
مطلب قشنگ و نازی بود،به وبلاگ منم یک سری بزن
سلام عزیز دل!
این یک امر دو طرفه است بین سرویس دهنده و وبلاگ نویس. وقتی که طرف توی بلاگفا میاد وبلاگ مثلا راجع به مخابرات می نویسه و آقای شیرازی هم تبلیغ «لارجر باکس» برای مردان یا آدرس کلوب طرفداران محمدرضا گلزار رو می ذاره گوشه ی وبلاگ طرف، چه انتظاری می شه از شون داشت؟ خود مدیر بلاگفا هم صد در صد در یک چنین هرزه گی دخیل هست.
من احساس می کنم سرویس دهنده ای مثل وردپرس یا بلاگ اسپات، با فضای حرفه ای که حاکم می کنه دقیقا مثل اتومبیل مرسدس بنز با شخصیت وبلاگ نویس ارتباط ایجاد می کنه و به ارتقای اون کمک می کنه. البته این شرط لازم هست و کافی نیست و خود ما باید فرهنگ یک چیزی را رعایت کنیم، ارتقا دهیم و حتی بسازیم.
وبلاگ خوبی داری. مطلب خوبی هم نوشتی. به گوگل هم سر بزن
من همیشه چه اون زمانی که وبلاگ داشتم چه الان که ندارم از این جمله استفاده نمیکردم.همیشه در مورد مطلب طرف نظر میدادم اما گاهی همون بهتر که فقط بنویسی وبلاگ خوبی داری به منم سر بزن!!چون خیلیها هیچ گونه روح نقد پذیری ندارند و بجای نظرات باید مینوشتند تعریفات!
چشم جناب فرهاد!
جناب مهدی عبداللهی گرامی، تا حدود زیادی با نظر شما موافقم. اما من پارامتر و عامل دیگری را هم در این قضیه موثر می‌دانم. آن هم یک واقعیت در جامعه ایران است: اگر فردی یا گروهی رفتاری را تکرار کنند (حالا درست یا نادرست)، خیلیها در جامعه ما همان رفتار را تکرار و تقلید خواهند کرد. همچنین امان از روزی که چیزی مد شود و یا کار و روشی به نظر برسد که خوب باشد (هر چند در عمل مضر باشد)و توسط چند نفر انجام شود. آنگاه شاهد موجی هستیم که نمی‌توان به راحتی جلوی آن را گرفت. قضیه رفتارهای ما ایرانیان در وب هم به نوعی برگرفته شده از رفتار ما در جامعه واقعی است. آن هم به صورت مستقیم. فقط از حالت واقعی به حالت مجازی و کامپیوتری تبدیل شده است.
ناشناس گرامی، ضمن تشکر و سپاس از شما. حالا چرا به گوگل (Google) باید سر بزنم؟!
دوست گرامی، انسان باید خودش باشد. اگر شما بخواهید تبدیل به کسی شوید که همه شما را بپسندند و یا همه از شما راضی باشند، دیگر خودتان نخواهید بود. کسی هم که تحمل انتقاد ندارد، می‌تواند یک وبلاگ خصوصی داشته باشد و برای افراد خاصی دعوت نامه بفرستد. البته مرز بین انتقاد، توهین و تخریب هم مشخص است. اما مشکل اینجاست که روحیه انتقادپذیری هم ضعیف است و انتقاد به هزار و یک چیز تعبیر و تفسیر می‌شود.
درود بر شما
بسیار خرسندم که میبینیم روز به روز فهم و شعور ما داره بیشتر میشه
پاینده ایران
ارسال یک نظر