زلزله

چند روزی از زلزله مهیب آذربایجان می گذره. بعد از این زلزله، تحرکات اجتماعی قشر جوان و ورزشکاران و هنرمندان تا حدود غم این حادثه را تلطیف کرد. وقتی به عکسها و فیلمهای این حادثه نگاه می کنم خیلی دلم می گیرد. کودکانی که بی سرپرست شده اند و مادرانی که به یک باره عزیزان و همه حامیانش را از دست داده اند. اینقدر قدر نعمتیم که حالا که چنین چیزهایی را که می بینیم می فهمیم چقدر «زیاد» نعمت داریم. خدایا شکر بابت این همه نعمت و آرامشی که به ما عطا کرده ای. خدایا سایر بازماندگان را یاری کن که به زندگی خوبی برگردندT هر چند که غم از دست دادن ناگهانی عزیزان در این حادثه به هیچ عنوان قابل جبران نباشد. در حد توانم مقداری کمک مالی برای این عزیزان کردم. امیدوارم که با همت همه مردم خوب و کمک دولت زودتر خرابی ها آباد بشوند. 

این نوشته هم درباره این زلزله خواندنی است.