خبر بدی امروز در اینترنت و خبرگزاری ها پیچید و خبر از غروب استاد و معلم گرانقدر جناب پرویز شهریاری داشت. این استاد کرمانی الاصل امروز در 86 سالگی در گذشت. پدر من به خاطر علاقه به ریاضیات کتابهای زیادی از ریاضیات می خرید و مطالعه می کرد. در بین آنها کتابهای روسی ترجمه شده زیادی بودند که مترجم آنها همه پرویز شهریاری بود. بعدها در دوران راهنمایی و دبیرستان با آشنایی با مجلات «آشنایی با ریاضیات»و «برهان» و خواندن مقالات ایشان به ایشان بسیار علاقه مند شدم. کتابهای تالیفی و ترجمه ای ایشان در دوران دبیرستان مکمل بسیار خوبی بود برای فراگیری ریاضیات. ایشان علاوه بر این در بسیاری از مقالاتشان از نحوه تدریسشان و اینکه چطور دانش آموزان را به آموختن ترغیب می کرد هم می نوشت. ایشان هم از میان ما رفت اما آثار بی شمارش در بین ما یادگار است و نامش جاوید.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
خدایش بیامرزاد.
مجلات برهان و استاد شهریاری هیچ موقع از ذهن من پاک نمیشه. چه دورانی بود و زود گذشت.
خاطرات با استاد شهریاری که تمامی ندارد. مخصوصاً وقتی ایشان خاطرات زیبایی را بیان میکردند. به یاد دارم در یکی از خاطرات بچگی ایشان خود اینگونه نقل کردند که در خانه اربابی پدرشان کار میکردند. صاحب خانه به فرزند خود هندوانه میداده و آشغالهای هندوانه را به پرویز شهریاری میداده و میگفته که بخور که خاصیت داره! و پدر ایشان هم که بسیار از این رفتار ناراحت شدند علی رغم مشکلات شدید مالی، با ارباب برخود جدی میکند و به آنها میگوید اگر خاصیت دارد خودتان بخورید!! از آنجا اخراج شدند و اینها در سیر تکاملی استقلال استاد نقش داشت و این فرد برجسته ای به جامعه معرفی شدند! واقعاً بی منت خدمت کردند و روجشون شاد!
با سلام
خبر متاسر کنندهای بود
تقریبا سه هفته پیش تلویزیون با او مصاحبه داشت که خیلی جالب بود تقربیا" از بچگی تا اون روز را میگفت
با توجه به اینکه کسالت داشت ولی می خواست بنیادی درست کند با بودجه خودش (وباانهمه کتابهای که داشت خونه اش غیر از کتاب چیزی نداشت).و چقدر به اعتقاد ایمان داشت
و با همه فقری که در زندگی داشته ولی همه اش به خواست خدا