یادگیری نرم افزار

این روزها تکنولوژی آنقدر فراگیر شده که حتی برای زندگی عادی هم گاهی مجبوریم به آن متوسل بشویم. اکثر ادوات الکترونیکی و یا مکانیکی واسطه ای برای مصرف کننده دارند تا بتواند از قابلیتهای آن وسیله استفاده کند و برای آنکه شما بتوانید از آن وسیله استفاده کنید ناگزیرید با نحوه عملکرد آن واسطه اشنا شوید. به عنوان مثال روزی تلفن یک شماره گیر معمولی داشت و استفاده اش فقط شمار گرفتن برای صحبت کردن بود اما امروز می بینیم که تلفنهای همراه در حد کامپیوتر قابلیتهای فراوانی دارند. در سطح استفاده روزانه می بینیم که کاربران با تلفن شان عکس می گیرند و برای دوستانشان می فرستند. گاهی در ایستگاه مترو و اتوبوس با بلوتوث برای همیدیگر فایل می فرستند. دوستان برای هم پیامک می زنند و ... همه اینها را گفتم تا تاکید کنم که برای همسو شدن با اجتماع و پیشرفت تکنولوژیکی باید واسطه ها و نرم افزارها را آموخت و استفاده کرد.

طی این چند روز نرم افزاری تخصصی را باید می آموختم تا بتوانم به کمکش کاری را انجام بدهم. اصولا آموختن نرم افزاری که هیچ چیز از آن نمی دانی و اصلا نمی دانی از کجا شروع کنی بسیار سخت است. در اینجور مواقع چندین راه برای آموختن نرم افزار وجود دارد. یکی اینکه دستورات راهنمای خود نرم افزار (که معمولا خود آموزی هم دارد) را با دقت خواند تا با دستورات و تکنیک های آن آشنا شد. دیگر اینکه در کارگاه های آموزشی مربوطه به آن شرکت کرد و آنجا از متخصصان مربوطه نکات نرم افزار را فرا گرفت. روش دیگر آزمون و خطاست که آنقدر با منوها و لیستهای نرم افزار بازی کرد تا کم کم به عملکرد نرم افزار واقف شد. اما به نظر من بهترین روش برای یاد گرفتن یک نرم افزار این است که در طی یک پروژه و در حالی که فردی خبره در کنار شما که به آن نرم افزار وارد است، با نرم افزار آشنا شد. به نظر من این سریعترین و بازده ترین راه ممکن برای آموختن است. البته من برای یادگیری این نرم افزار چون فرد خبره ای را اطرافم نداشتم مجبور بودم که با ترکیب روشهای 1 و 3 در سریعترین زمان ممکن یاد بگیرم که خوشبختانه تا اندازه زیادی موفق بودم.