همین الان که می نویسم دومین معدنچی شیلیایی هم نجات پیدا کرد. داستان از این قرار بود که معدنی در عمق 660 متری زمین دچار ریزش شد و 33 کارگر معدن در معدن گرفتار شدند. خوشبختانه علیرغم اینکه معدنچیان در معدن گرفتار شدند راه هوایی آنها مسدود نشده بود و از طریق تونلهایی که ایجاد شد برای آنها غذا و مواد لازم فرستاده می شد تا زنده بمانند. خلاصه طی عملیات گسترده ای بعد از 69 روز از طریق کپسولی که نیروی دریایی شیلی ساخته بود آنها قرار شد یک به یک به سطح زمین بیایند. سی ان ان از چند ساعت قبل از شروع عملیات پوشش مستقیمی بر این امداد داده بود و نمی توانستم چشم از آن بردارم. وقتی که اولین معدنچی بیرون آمد و در آغوش خانواده و رئیس جمهورش قرار گرفت بغض گلویم را گرفته بود و عمیقا از نجات یک انسان و بازگشتش به آغوش خانواده اش خوشحال بودم. با خودم می اندیشم خیلی از زمانهایی که ما لپ تاپ به بغل روی مبل لم داده ایم و با کنترل تلیزیون کانال ها را عوض می کنیم کسانی هستند که در اعماق زمین مشغول تلاش هستند. زندگی پر از سختی و خطر را تجربه می کنند و شاید بسیار کمتر از ما از وضعیتشان می نالند. خدایا از بابت زندگی آرام و کم دغدغه ای که به ما دادی ممنون.
نمی دونم چند روز طول می کشه که بقیه هم بیرون بیان.. و ظاهرا همین خروج اونها هم کم خطرناک نیست.. تازه خروج امدادگرهایی هم که پایین می رن هم هست..
یه حس خوبیه تو این اخبار.. همدلی و تلاش همه و همه و همه.. همه با همه توانشون تلاش می کنن که عملیات به بهترین نحر انجام شه.. حس خوبیه و دلم می گیره وقتی یاد عملیات امداد و نجاتهای ساده و پیش پا افتاده کوهستانهای خودمون و آمار تلفات هر سال و بی خیالی مسئولین می افتم..
گلریز جان ممنون از نظرت. خوشبختانه تا الان عملیات با موفقیت انجام شده و 10 نفر زنده و سالم بیرون آمده اند. در اینکه این یکی از جالبترین و شاید عجیب ترین عملیاتهای نجات تاریخ بوده است اما به خاطر داشته باشیم که یک عزم بین المللی برای نجات معدنچیان پدید آمد که حتی سازمانهایی نظیر ناسا و نیروهای دریایی و خیلی جاهای دیگر درگیرش بودند و خدا را شکر که تا اینجا موفقیت آمیز بود. با درس گرفتن از برنامه ریزی و آمادگی نسبی آنها می توان برای خودمان و عملیات نجاتهای متفاوت بهترین ها را پدید بیاوریم
واقعا که با تلاش وهمکاری واستفاده از تکنولوژی چه کار ها که برای نحات بشر می شه انجام داد