پیمان همیشه می گفت که دیدن ویدئو کلیپهای یک آهنگی که دوست داری معمولا باعث میشه اون تصویر زیبایی که در ذهنت از احساس اون موسیقی درست کردی رو با تصویری که سازنده اون ویدئو کلیپ برات می سازه جایگزین کنی و معمولا این دو تصویر هرگز بر هم تطابقی ندارند. این جمله رو این جوری تعمیم میدم که شنیدن آهنگهایی از خواننده بسیار مورد علاقه ات هم با دیدن از نزدیکش و احیانا حضور در کنسرتش هم تحت تاثیر قرار می گیره.
دیشب با زهرا و چندی از دوستان رفتیم کنسرت داریوش. تقریبا همه آهنگهای مورد علاقه ام رو خواند. البته بماند که خواسته ما رو برای خوندن «یاور همیشه مومن» را اجابت نکرد. در جوانی آرزوی رفتن کنسرت دو نفر را داشتم. یکی استاد شجریان که در همنوا با بم برآورده شد و یکی داریوش که دیشب.
آقا زیارت قبول
رییس جای ما رو هم خالی می کردی.