خبر کوتاه بود. آیت الله العظمی حسینعلی منتظری درگذشت. من جزئیات زندگی ایشان و چیزهایی را که رهبر انقلاب اظهار امیدواری کرده بود با ابتلائات زندگی جبران شود را نمی دانم اما امروز تیتر اخبار رسانه های غیر دولتی و خارجی را که می خواندم، می دانم که آیت الله عاقبت به خیر شد. سعدی چه زیبا گفت:
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
روحش شاد و یادش گرامی
در هر لباس و هر مقامی میتوان نکونام بود...
وقتی ما کودک بودیم در آ ن شور انقلابی همه جا عکس ایشان در کنار عکس آقای خمینی بود در آن زمان همیشه برایم سوال بود چه شد که یک شبه تمام آن مناظر از همه جا پاک شد اما یادش از ذهن مردم پاک نشد. منتظری کسی بود تنها چند گام تا مقام خلافت فاصله داشت اما آزادگی و شرافتش را فدا نکرد ...
ایشان به واقع در آن آزمون خطیر سر بلند بیرون آمد و اگرچه به ابتلائات زندگی دچارش کردند اما در مقابل نامش نیک و یادش در تاریخ ایران جاودانه شد ...
روحش شاد
ای دل اسیـــر سلسلـــه ی مـــــوی کیستــی..
آئینـــــــه دار آئینــــــــه ی روی کیستــــــی..
در پــرده خیال بخلــــوتگـــه امیــــــــــد..
نقش آفــــرین طلعت نیکـــــــوی کیستی..
بس فتنــه ی نشسته کــه ازناله ی توخاست..
تا درد چین نرگس جـــــادوی کیستــــــی..
گل شـــد نگـــار پـــرده نشین بهــار و تو..
سر گشته چـــون صبـــا بسر کوی کیستی..
چشم سپهــر خیره در افسانه ی تو مانــــــد..
تو خیــره مانـــده بر خم ابــــرو ی کیستــــی..
بوی فـــراق می ورد از طــرف این چمــن..
بی خویشتن فتاده تــو بـــر بـــوی کیستی..
بازم نمانـــد تاب پریشانــــی از غمــــت..
پیــــونـــد عمـــر بسته بگیسوی کیستـی..
عمـــری گــذشت کــز بر مشفق رمیده ای..
هـــــان ای غـــزال وحشی آهـوی کیستی
درود بر آزادی.
درود بر منتظری که سبز زندگی کرد و سبز از دنیا رفت.
آقای بهزاد زندگی جالبی دارین