دایی دکتر

امروز یک عزیز دیگه هم رفت. دایی دکتر بعد از ۲۰ سال دست و پنجه با بیماری سخت پارکینسون بالاخره تسلیم سرنوشت شد و به دیار باقی رفت. از زندگی سخت و پر از مصیبتش عشقش به زندگی رو به خاطر می سپارم. عاشق زندگی کردن و جاری بودن بود و حوادث و مصیبتهای متوالی زندگی او را از زندگی کردن باز نمی داشت. روحش شاد یادش گرامی.

آهنگ خوابهای طلایی رو به روح پاکش تقدیم می کنم.