اگر برای اینکه تیم محبوبتون نزدیک 3 سال تمام صبر کردین تا یکبار دیگه به فینال معتبرترین رقابتهای فوتبال اروپایی برسه و در تمام این مدت خون دل خوردین، جیغ زدین، با باختهاشون گریه کردین و با بردن هاشون سرمست شدین، اصلا می تونین تصور کنین که اتفاقی بتونه دیدن بازی فینال تیمتون رو که اتفاقا خیلی به بردنش ایمان دارید رو از دست بدین؟ من اصلا برای خودم چنین احتمالی نمی دادم ولی خب اگه بر حسب اتفاق مادر زن شما درست روز بازی پرواز برگشتتشون باشه و ساعت پرواز هم منطبق بر بازی، نتیجه اینه که مجبور میشی بازی را به کل فراموش کنی و در خدمت خانواده باشی و بعد بیای خونه و گلهای بازی رو تماشا کنی و به تیمت افتخار کنی که تونست قهرمان اروپا بشه. به همه هواداران خوب بارسا تبریک میگم.
بهزاد جان
اولا- زیاد حسرت ندیدن بازی را نخور چیز زیادی را از دست ندادی کیف بردن فینال باندازه بردن چلسی نبود.
دوما- ناقلا بازی قبلی را هم که یواشکی دیدی.
سوما- فکر کردی ازدواج کردن به همین سادگی است کو ..... حالا کجاشو دیدی. فینال ها را باید حالا حالا ها نبینی . من را بگو که مجبور شدم بازی بارسا - رئال را به خاطر یه برنامه شبیه مال تو نبینم و صدام درنیاد.
چهارما- بقول روشنک از کجا معلوم که فینال بعدی را پشت در اتاق زایمان نباشی.
خوش باشی و حسرت نخوری.
مبارکه.
بارسا حالا دیگه چیز دوست داشتنی واسه من. شماره ۱۴ یوهان کرویف تن هانری دوست داشتنیه و شماره ۱۰ مارادونا تن مسی دوست داشتنی. در مقابل آن ور آن هیولا زشت ( که بازی اش شبیه جن و غول است) بازی می کرد.
خوب شد که دوست داشتنی ها بردند و پری ها بر غول ها پیروز شدند. حقا که شیاطین حتی سرخ هم نبودند.
تبریک بهزاد جان
bemiram barat:))))))