هنر دفاع کردن

اگر آدم بخواد هنر دفاع کردن رو یاد بگیره باید بره بشینه بازیهای گاس هیدینک رو نگاه کنه که چه جوری وقتی بخواد یک تیم تمام هجومی رو متوقف بکنه، می کنه. هر چند بازی امروز گلی را در بر نداشت، یک جنگ تاکتیکی تمام عیار بین بارسلونا و چلسی بود. جنگی که با این نتیجه شاید برنده اش هیدینک باشد اما پر از زیبایی بود. چلسی با یک بازی کاملا بسته که حتی چشمی هم به ضد حمله نداشت، امد و یک مساوی گرفت تا هفته آینده با بارسلونای کاملا خسته در اسنتفورد بریج بازی کند. فشردگی و حساسیت بازیهای بارسلونا کاملا روی این تیم اثر گذاشته بود. مصدومیت مارکز و کم فروغی مسی نشانی از این خستگی داشت. گواردیولا خیلی دیر بویان سرشار از انرژی را به بازی آورد و شاید او باید جایگزین مسی میشد که امشب فقط سایه ای از او در زمین بود. در نقطه مقابل گاس فرمانده اصلی تیمش لمپارد را خیلی زود تعویض کرد و بلتی را که آشنا به جو نوکمپ بود به بازی آورد و او در آرام کردن بازی کاتالونیاییها نقش به سزایی داشت. به هر حال علیرغم اینکه بازی مساوی شد و بارسا 2-3 موقعیت عالی گلزنی را از دست داد و یک بار هم والدز فرشته نجاتش شد، نوع بازی و تعداد پاسهای آنها در بازی من را به تحسین دو چندان از این تیم وا داشت. این تیم علیرغم فشردگی توانست برای خودش موقعیت بسازد و اگر خوش شانس بود این بازی را با پیروزی ترک می کرد. با هم به انتظار می نشینیم تا یکشنبه و ال کلاسیکو و بعد هم چهارشنبه آینده و دیدار تماشایی بارسلونا و چلسی در استنفوردبریج.

آن مرد آمد ...

آن مرد آمد... آن مرد با عشق آمد...