عید قربان

چند وقت پیش به قدرت ایمان فکر می کردم. به بزرگی خداوند باور واقعی داشتن. هر باری که داستان ابراهیم (ع) و ذبح فرزندش را مرور می کنم باورم نمی شود که یک انسان می تواند به منتهایی از ایمان برسد که حتی در برابر اجرای دستوری چون ذبح فرزندش تردیدی نمی کند. حتی اینکه فرزندی که خدا در کهنسالی به او عطا کرده باشد. باور واقعی اینکه مالک حقیقی چیزی نیستیم و اوست که می خواهد به قول دوستی «اوست که فرمان می دهد»، باوری بس عمیق است که شخصا حتی در لایه های سطحی آن در هنگامه عملی سخت دچار تردید و تزلزل می شوم. در روز عید قربان، از خدا می خواهم دلهایمان را پر از ایمان کند. عیدتان مبارک