امروز روز شکرگزاری است(Thanksgiving Day). خانواده ها دور هم جمع میشن و به شکر آنچه دارند با هم شام می خورند و از نعمات خدایشان تشکر می کنند. چقدر جای چنین روزی در تقویم ایرانی خالی است. هر چند هر روز و هر ساعت باید شکرگزار آنچه داریم باشیم اما خیلی خوب است که به طور نمادین روزی را برای آن اختصاص بدهیم و شکر کنیم آنچه داریم و آنچه دوست داریم داشته باشیم را از خدا بخواهیم. شکر کنیم نعمت سلامتی را و قدر بدنیم موقعیتمان را.
"...هر نفسی که فرو می رود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب..."
یک ماه (ماه رمضان) هم در واقع برای همین موضوع است و به نظر نمیاد کم باشه !
از کی تا حالا تقویم ایرانی ماه رمضون اومده توش؟!؟!؟!؟!؟
فکر می کنم اولین روزه عید ایرانی آدما همین کارو می کنن به نوعی ولی خوب به این هدف نام گزازی نشده ..... خوش و موفق باشی
بهزاد عزیزم
در تار یخ ایران باستان اسفند 35 رو ز بو ده است که 29 ر و ز اسفند و 6 ر و ز تا ز مان ر سید ن سال صبر می کر د ند و بعد در ر و ز هفتم نو ر و ز که با شکر گز اری نخست آغاز می شد را جشن می گر فتند امر و ز ه آن 6 رو ز را به 6 ماه او ل سال ربط داده و نو ر و ز راهم از یاد بر ده اند که ز مانی بر ای شکر گز اری و نو اندیشی بو ده است