آدم هر چقدر هم به خودش بگه راجع به دیگران و اعمالشون قضاوت نکن، باز هم بعضی وقتها نمی تونه توی ذهنش قضاوت نکنه. امروز فهمیدم فکری که راجع به هم آفیسیم دو ماه پیش کرده بودم به کل چرت و پرت بود ولی در اون موقع بدون اونکه به زبون بیارم توی ذهنم حسابی قضاوت غلط کرده بودم! خداییش پیش خودم شرمنده شدم. کاش میشد همیشه خوب نگاه کرد و همیشه آدمهای دور و اطراف رو مقصر در اوهام ذهنی مان تلقی نکرد.