امروز
یه نجوای معروفی که بعضی جمعه ها غروب از تلویزیون پخش میشد به دستم رسید. شعر به
زبان ترکیه اما به نظرم اصلا لازم نیست زبان ترکی دونست تا معنی این شعر رو فهمید.
آخ که چقدر دلم می خواست الان جلوی تلویزیون توی تهران نشسته بودم و این رو بعد از
اذان مغرب می شنیدم و کمی از اون بار جمعه غروب کم میشد. «یا
امام زمان گَل اماندی...»
ای قلم
سوزلرینده اثر یوخ
آشنادن منه بیر
خبر یوخ
گلدی بو جمعه ده
گِشده آلله
فاطمه یوسفینن
خبر یوخ
حالا شاید اونی که تو می گی از واترلو در اومد بیرون. بالاخره احتمالا اون چاهه به اون سر زمین هم می رسه!