در دوران بچگی و نوجوانی پرسپولیس دفاع چپی داشت که به نظر من تیم ملی ما و پرسپولیس هرگز بهتر از آن را به خود ندید و او همانا مجتبی محرمی بود. مجتبی محرمی که فکر می کنم بعد از بازی های جام ملتهای آسیا 1996 فوتبال ملی را کنار گذاشت و یکی دو سال بعدش هم با پرسپولیس و فوتبال خداحافظی کرد، دیگه ازش هیچ خبری نشنیده بودم. امروز عکسهای مراسم ختم مادر فیروز کریمی رو در سایت تبیان می دیدم و در میان عکسها محرمی را با عینک و موهای جو گندمی دیدم. محرمی که در عین فنی بودن یکی از بد اخلاق ترین بازیکنان ما هم بود و بسیاری از سالهای فوتبال خودش را در محرومیت گذراند پیر شده بود. با تمام این بد اخلاقی هاش خوشم میومد ازش چون خیلی متعصب فوتبال بازی می کرد.
منبع عکس : سایت تبیان
من فقط تو کف اینم که چطوری حاضر شده کف گرگی رو ول کنه عینک بزنه اونم فریم لس
سلام داداش
یه زمانی محرمی تمام زندگیه ما بود .
واقعا بچگی هم عالمی داره ها . چقدر شکسته شده ...
محر می بد شانس بو د بد شانس از این که خیلی زو د دهداری را از دست دادیم شاید اگر دهداری زو د نمی ر فت محر می سر نو شت دیگری داشت دو ران او دو ران طلائی دفاع چپی بو د که این رو زها درد پر سپو لیس و تیم ملی است
بهزاد هنوز دست از این فوتبالیست نما های بد اخلاق بر نمی داری.
تاریخ مصرف این آدم ها تموم شده
masod chera mesl eh yek tazeh ba doran resideh nazar medi ? mesleh ye bache akhond
محرمی با اینکه پرسپولیسی تیر بود ولی من خیلی دوسش داشتم. محرمی هم اگه مثه خیلیا پاچه خوار بود الان مربی تیم ملی بود.