الان شام غریبانه. وقتی یاد اسرای باقی مانده از واقعه کربلا می افتم، سوز عجیبی در وجودم موج می زنه. همه مون که با یک مصیبت و از دست دادن عزیزی مواجه شده باشیم، می دونیم غم از دست دادن یک عزیز، خصوصا روز اول بسیار سخت و دردناکه. حالا تصور کنید که اسرا اون شب، تمام خانواده اشون رو جلوی چشمهاشون کشته اند و سر بریده اند و قطعه قطعه کرده اند و حالا اسیر شده اند و بهشون ناسزا میگند. حتی شنیدنش جانسوزه و ابدا نمی تونم لحظه ای خودم رو در اون حال تصور کنم. خدایا! پروردگارا! به حق این شب عزیز و یاد شهدای اون روز عظیم و صبر و آزادگی اون اسرا، گناهانم رو ببخش و من و ذریه ام رو از عاشقان آقا امام حسین قرار بده.
سلام وبلاگ نازی داری و آپ شما زیباست اگر وقت کردی به من هم سر بزن ...
تو این روزای سرد که حتی دلامون هم یخ زده شاید فقط یه نفر بتونه کمکمون کنه .
خدایا به حق صاحب همین روزا مارو نجات بده.
ما که هنوز اندر خم کوچه ی اول سرگردانیم...
یا حسین!
سلام
حال خوشی دارید ، التماس دعا .
http://negaheman.blogsky.com/?PostID=250