وینیپگ

پارسال درست اون روزی که داشتم وینیپگ رو ترک می کردم، اصلا تصوری نداشتم که چه موقع دوباره این شهر رو می بینم. دیدن دوباره وینیپگ درست بعد از یک سال برای خودم هم جالب بود و هم خاطره ساز و هم یادآور خاطرات بسیار. تقریاب همه جاهایی که دوست داشتم رو ببینم رو دیدم و از همه مهمتر همه دوستان. احسان، گل و پویان و شیوا خیلی تلاش کردند که به من خیلی خوش بگذره و چنین هم شد.

هوای وینیپگ کلا بد نبود ولی دو روز به طرز عجیبی سرد شد. شبی که خانه آقای مهربانی دعوت داشتیم و من نزدیک 1 ساعت توی هوای سردتر از 30- راه می رفتم سرما رو بهتر درک کردم.

یک روز خیلی سرد با دکتر آزردگان رفتیم قدم بزنیم ولی دیگه هر دو جوگیر شدیم و خیلی زیاد توی هوای سرد رفتیم طوری که حال دکتر آزردگان کمی بد شد. راستش از اونجایی که ایشون مریض قلبی هستند، کمی ترسیدم ولی شکر خدا مساله ای پیش نیومد و ما سالم رسیدیم خونه ولی دیگه بعد از اون ایشون پیاده بیرون نیومد، اونم با من!

من با رژیم سبزیجات وارد وینیپگ شدم، در واقع به اسم Veggie اومدم ولی اینقدر مسخره ام کردند و غذاهای گوشتی خوشمزه جلوم گذاشتند که دیگه همه چیز پیچونده شد و الان یک گوشتخوار حرفه ای هستم! در مجوع سفر خیلی خوبی بود و امیدوارم که هر چه زودتر این جدائیها به وصل بیانجامد. 2-3 عکس از اونجا رو گذاشتم توی وبلاگم.