بسکتبال ایران بر بام آسیا

درست یکشنبه دو هفته پیش بود که تیم فوتبالمون، خطیبی و امیر قلعه نویی اونجوری حال همه رو گرفتند. ولی این هفته یکشنبه واقعا تیم بسکتبال ما گل کاشت و با پیروزی خیره کننده اش در مقابل لبنان تونست قهرمان آسیا بشه. اینکه چرا در والیبال، بسکتبال، هندبال و اخیرا دو و میدانی و بعضی رشته های دیگه می تونیم اما در فوتبال نمی توانیم دلیلش شاید اون حس کودکانه ای است که می خواهیم بدون کاشتن برداشت کنیم. اینکه والیبال و بسکتبال ما حالا در آسیا مدعیان شماره اول هستند و والیبال در رده های جهانی مطرح شده دلیلش فقط یک چیزه، توجه به ورزش پایه و استفاده از تخصص مربیان خوب خارجی در بزرگسالان. نکاتی که به هیچ عنوان در فوتبال دیده نمیشه و امثال اون مربی زبون دراز میان و بعد از اون بازی های ضعیف به جای عذر خواهی شروع به جفتک انداختن هم می کنند. امیدوارم فدراسیون فوتبال هم از والیبال و بسکتبال یاد گرفته باشه که اگه میخواد حرفی برای گفتن داشته باشه اول باید فوتبال پایه رو درست کنه.

در هر حال این پیروزی شیرین بعد از اون ناکامی تلخ حسابی چسبید و من با دیدن فیلم بازی و اون سرود «ملی پوشان» اشک در چشمانم جاری شد. بر همه مخصوصا دایی مهدی که اولین کسی بود که بهم خبر داد مبارک باشه.