ای-میل از استاد

اینکه یکدفعه نشستی و میل باکس رو چک میکنی و می بینی که از یک استاد دوره لیسانست یک ای-میل داری کمی غیر عادیه ولی خیلی زود میتونی اینجوری تفسیرش کنی که حتما چیزی ازت میخواسته که بهت ای-میل زده. با خوشحالی که ای-میل رو باز میکنی و وقتی می خونیش تازه می فهمی که چقدر این ای-میل خوشحال کننده تر از اونی بود که فکر میکردی.

 

استاد محمود شاه آبادی برای اون کسانی که در دانشگاه تهران برق خوندند چهره آشنایی است. الان کمتر کسی توی ایران مخابرات میخونه و اسم ایشون رو نشنیده و در دانشگاه واترلو هم هنوز ردپایی از کارهایی که در طول 2-3 سال تحقیقاتش انجام داد رو میشه دید. همه اینها به یک طرف، وجود عنصر اخلاق و معرفت در ایشون یک طرف. شخصیت ایشون رو خیلی دوست داشته ام و دارم و نمیخوام نقل خاطره کنم ولی امروز ای-میلی از ایشون دریافت کردم و دیدم که برای من نوشتند من به زودی دارم میام کانادا، اگر چیزی لازم داری بگو از اینجا برات بیارم. تصور اینکه استاد با اون همه سر شلوغی در روزهای آخری که مشغول تدارک سفر هست همچین نامه پر از محبتی رو بزنه رو بکنید و ببینید که من چقدر اون لحظه خوشحال شدم و از اینکه شاگرد چنین استادی بودم چقدر به خودم میبالم. خدا حفظشون کنه...