امشب شب یلداست. طولانی ترین شب یلدا. فارغ از این جشن باستانی این شب یک معنای فوق العاده برای من داره و اون تولد مهرداد عزیزه. درست سال 65 که من کلاس اول دبستان بودم، مهرداد همچین شبی به دنیا اومد. داش مهرداد تولدت مبارک و امیدوارم که همیشه موفق باشی.
فصل زمستان هم مبارک. هر چند مدتهاست که در وینیپگ با مفهوم زمستان دست و پنجه نرم می کنم. فصل قشنگیه. خوبیش اینه که توش گرمت نمیشه هر چند که ممکنه از سرما بمیری!
دیشب هم در دانشگاه مانیتوبا جشن شب یلدا برگزار شد. (دو شب زودتر این جشن برگزار میشه چرا که دانشگاه تعطیل میشه) اولین بار بود اینجا این همه ایروونی رو یک جا میدیدم.
الان بامداد پنجشنبه است و 27-28 ساعت دیگه پرواز به سمت تورونتو. این آخرین پست من در وینیپگ خواهد بود. خدا نگهدار تا بزودی از محل نوشته های جدیدم با خبرتون کنم.
یا حق
یاور همیشه مومن
به به آق مهرداد میبینم که شما هم بععله!! مبارک باشه
بهزاد عزیز
شب یلدات مبارکه و امیدوارم عمری طولانی و پربرکتی مثل یلدا داشته باشی...
Mehrdad jan tavallodet mobarak; eeshalla hamishe dar kenaare khoonevaadeh khoobo khosh bashi va ma ro ham az message haaye ghashanget mahroom nakoni.
داش بهزاد اسیرتم
آقا مهرداد مبارک داداش
ایشالله که به زودی بازم وسمون بنویسی.
واقعا ممنون!...زبانم کوتاه است!...مرسی!...ما هم منتظر ۳۱ مردادیم :-)
راستی خیلی منتظر نوشته هات هستم...به نظرم این توصیفاتت و اینکه عادلانه بوده خیلی واسه بقیه جالبه...