غذای ایرانی

اینکه پیتزا غذای دوست داشنتی هست، حرفی درش نیست مخصوصا اگه پیتزاش، پیتزا هات باشه. اینکه همبرگر مکدونالد یا برگر کینگ خیلی خوشمزه است، بازم حرفی درش نیست. اینکه ماکارونی اینجا خیلی خوشمزه تره، بازم قبول ولی غذای ایرانی مخصوصا قرمه سبزی واسه ذائقه ما کاملا بی بدیل است و بس! اینقدر دوست داشتنی که اینجا اگه بین قرمه سبزی و پیتزا بخوای انتخاب کنی، قرمه سبزی رو راحت انتخاب می کنی. ما از وقتی از ایران رفتیم به کاندا (دایی مهدی سعی کردم درست بنویسم) نشده بود قرمه سبزی بخوریم. علت اصلی نخوردن قرمه سبزی عدم وجود سبزی «تره» در این کشوره. ولی به طرز جالبی در کمتر از 3 روز دو بار فرصت شد تا این غذا رو امتحان کنیم و بسی لذت بردیم. دفعه اول پنجشنبه شب در منزل آقای دکتر کردی که عاطفه خانوم مثل همیشه با دستپخت خوبش به ما قرمه سبزی دادند و دفعه دوم امروز که علیرضا ما رو به خونش که پیاده 2 دقیقه فاصله داره دعوت کرد و قرمه سبزی پخته بود. علیرضا مجرده ولی دست پختش بسیار عالیه و برای ما تدارک جالبی دیده بود بطوریکه  حتی ژله هم برامون درست کرده بود. بعد از نهار هم گپی زدیم و چای با کیک خوردیم و برگشتیم خونه و یک خواب بعد از ظهر طولانی کردیم که بسیار چسبید! فردا دوباره هفته جدید با کارهای جدید شروع میشه. به امید موفقیت.

ی.ه.م