شب عاشورا و محفل ما

هیچ وقت فکر نمی کردم روزی پیش بیاید که خانه ما میزبان مجلس عزاداری امام حسین (ع) شود. به طرز ناگهانی شرایط جوری پیش رفت که شب عاشورا در خانه بسیار کوچکمان میزبان حدود 30 نفر از عزاداران امام حسین (ع) بودیم. راستش توفیقی بود که خوشحالم نصیب خانواده ما شد. شب خوبی بود و محفل با صفایی بود. خدا همه کسانی را بانی خیر شدند را خیر بدهد. 

در ضمن دیروز هم عموی بزرگ زهرا و بزرگ خاندان ستوده هم به رحمت خدا رفت. برای شادی همه رفتگان و به خصوص این عزیز سفر کرده فاتحه ای قرائت بفرمایید. 

باز هم محرم

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست  

این چه شمعی است که عالم همه پروانه اوست  

باز هم محرمی دیگر از راه رسید و فرصتی برای فکر کردن و اندیشیدن. همیشه برای من سوال پیش می آید که اگر در موقعیت مشابهی نظیر سال 61 هجری قرار می گرفتم چه می کردم. داستانهای مردم کوفه را که می خوانم خودم را بد جوری شبیه آنها می بینم. آدمهایی که حق و حقیقت را دوست دارند اما خودشان و منافعشان را بیشتر. از خودم هر سال می پرسم برای حق و حقیقت چون یاران با وفای امام می ایستم یا خیر و همینطور سوالهای بی پایانی که مرور می شود و هرگز کهنه نمی شوند.

اَللّهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَاَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلام

خدایا روزیم گردان شفاعت حسین علیه السلام را در روز ورود (به صحراى قیامت ) و ثابت بدار گام راستیم را در نزد خودت با حسین علیه السلام و یاران حسین آنانکه بى دریغ دادند جان خود را در راه حسین علیه السلام