امروز خبر کوتاهی دلم را شدیدا پر غصه کرد. آقای ساعتی معلم دوست داشتنی زبان دوره دبیرستانمان به رحمت خدا رفت. آقای ساعتی معلم عاشق و خوش اخلاقی بود که مطمئنم هیچ دانش آموزی خاطره بدی از ایشان نداشت و از آنجایی که از بدو تاسیس مدرسه علامه حلی معلم این مدرسه بود همه فارغ التحصیلان دبیرستان علامه حلی تهران شاگرد ایشان بودند. حسرت و اندوه را در وبلاگها و فیس بوکهای دوستان و هم مدرسه ای هایم می توانم ببینم که چقدر از فوت این انسان دوست داشتنی نارحت شده اند و این نشان می دهد که این مرد چقدر دوست داشتنی و محبوب بود. برایش از خدا آرامش می خواهم و برای خانواده اش که از نعمت چنین عزیز بی بهره شده اند صبر آرزو می کنم.
با سلام
من نمی دانستم که آقای ساعتی ازدواج نکرده وبچه ندارد.
ولی در مراسم تدفین وختم شاگردانش سنگ تمام گذاشته اند.بطوری که فامیلش می گفتهاند ما به شما تسلیت می گوییم
سلام رفیق بهت تسلیت میگم.
یه سریم به ما بزن خوشحال میشم