یادداشتی بر پرسپولیس این روزها

دوست خوبم تورج در روزنامه جهان فوتبال و سایت پارس فوتبال نوشته ای رو نوشته با مضمون نیمه خالی و نیمه پر بازی پرسپولیس. نوشته ایشون رو به شدت می پسندم ولی دوست دارم یک توضیح آماری رو بنویسم تا بلکه بشه آماری هم مقایسه هایی انجام داد. اگر چهار لیگ معروف اروپا یعنی انگلستان، ایتالیا، آلمان و اسپانیا رو در نظر بگیریم (که صد البته از لیگ ما بالاتر هستند) و وضعیت صدر نشینان رو در اونها بسنجیم متوجه میشیم که در انگلستان، آرسنال با ۲/۴۵ متوسط امتیاز در هر بازی، اینترمیلان با ۲/۲۷ متوسط امتیاز در هر بازی، رئال مادرید با ۲/۲۷ امتیاز متوسط در هر بازی و بایرن مونیخ با ۲/۳۳ امتیاز متوسط در هر بازی صدرنشین فعلی لیگشون هستند. تجربه نشون میده که معمولا تیم قهرمان با متوسط امتیاز ۲ الی ۲/۱ در هر بازی مشخص میشه. بر این اساس پرسپولیس تیم صدر نشین ما با ۲/۲۳ امتیاز متوسط در هر بازی الان بر صدر جدول تکیه زده و پیش میره. پس اگه بخواهیم با استانداردهای مدرن اروپایی پیش بریم باید بگیم که در امتیازگیری فوق العاده خوب عمل کرده و حفظ همین روند و حتی لغزشهای کمی بیشتر پرسپولیس رو به قهرمانی میرسونه.

نمیشه کتمان کرد که تیمها فراز و نشیب دارند چون بازیکنان و مربیان فراز و نشیب دارند. پرسپولیس هم از این قاعده بی نصیب نیست و به نظر میرسه که این روزها روزهای نشیب اونهاست و قطبی وظیفه سنگینی داره که پرسپولیس رو از رخوت بیرون بیاره.

من معتقدم که رکورد بی شکست بودن در این لیگ جانب احتیاط رو در این تیم به وجود آورده که گاهی به جای حملات پرتعداد با احتیاط بیشتر به حفظ نوار بدون شکستی بپردازند. این بدون شکست بودن انگیزه فراوانی در همه تیمها ایجاد کرده تا بخواهند اولین شکست رو اونها به پرسپولیس تحمیل کنند و بسیار کوشا و با انرژی بیشتر بازی می کنند.

در هر حال این تیم هنوز امیدواری های زیادی رو داره و بعد از سه بازی مهم مقابل برق، صبا باتری و سپاهان خیلی چیزها روشن خواهد شد. بازی های عقب افتاده سپاهان گریبانگیر این تیم خواهد شد چرا که استرس و فشار بازی های فشرده و نزدیک به هم، مانع از اون خواهد شد که در همه دیدارهاش پیروز بشه. قطار لیگ پیش می رود و کلی حوادث غیر منتظره در پیش است.