فردا بازی برگشت دور یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپاست و طی آن دو بازی مهم انجام خواهد شد. بارسلونا به مصاف بایرن می رود و لیورپول به مصاف چلسی. بارسلونا با نتیجه ای که در نیمه اول بازی رفت به دست آورد تقریبا راه صعود را هوار کرد اما نکته قابل توجه در این تیم قدرت هجومی ویرانگر این تیم است که لرزه بر اندام تیمهای مختلف می اندازد. بازیکنان هنرمند و با تکنیک در قالب یک تیم تمام هجومی به چیزی جز زدن گلهای زیاد و پیروزی در مسابقات فکر نمی کنند. شما بازی هایشان را که نگاه می کنید پر از هیجان و میل به برتری و گل زدن است. حتی وقتی هم که جلو هستند و تیم حریف باید برای جبران بیاید بازهم بر حریف می تازند و می تازند و به نظر من بهترین و سرحال ترین تیم حال حاضر فوتبال اروپا باشند. بعد از گذشت سه سال بارسا یک بار دیگر در راه فتح جام باشگاههای اروپا قرار گرفته است. سه سال پیش هم با تیمی چنین هجومی بود که بارسا همه حریفان را از پیش رو برداشت و قهرمان اروپا شد. از آن تیم هنوز اتوئو، مسی، ژاوی، اینیستا، پویول و مارکز در این تیم هستند و می توانند با الهام از آن فتح بزرگ بار دیگر تیم را به قهرمانی سوق بدهند. بارسا در دو جام داخلی اسپانیا هم مدعی جدی است. در لیگ صدرنشین مطلق هستند و در جام حذفی هم به فینال رفته اند. فکر نمی کنید باید از جایمان برخیزیم و برای این تیم هنرمند دست بزنیم و تحسینشان کنیم؟
یک نکته جالب جدا از بازی هنرمندانه بارسلونا که فکر میکنم در ده سال اخیر یعنی اون چیزی که من تا حالا دیدم شاید تاریخش خیلی قدیمی تر هم بشه که مدیران بارسلونا و مردم همیشه به دنبال این بازی هستند...
حالا درسته تفکرات گواردیولا با ریکارد با ونگال و کرایف و... با هم فرق داره ولی کاملا به فکر حمله هستند و بازی زیبا و این نشون میده که مدیریت قوی پشتوانه ی اونهاست...
همیشه ستاره داشتند ولی یکی دو تا سه تا نه اینکه الآن حداقل ۷ ۸ تاشون ستاره اند! ستاره بودن یا ستاره شدند!
مدیریت کردن این همه ستاره واقعا کار سختیه!
جایی که ما مثلا توی تیم ملی مون از مهدوی کیا و کریمی و امثال اونها در تاریخ کشورمون دیده نمیشه و باید الگو برداری کرد!
بعد از سالها یکی از بازیکنان محبوب من به بارسلونا رفته و به خاطر هانری حالا دوستش دارم مثل اون وقتا که کرویف توش بازی می کرد. البته مسی هم داره دیگه دلبری می کنه.