بدون شک یکی از بزرگترین اختراعات قرن پیش تلویزیون بود. چیزی که به اکثر خانه ها راه پیدا کرد و یکی از اجزا سرگرمی خانواده ها و همینطور یکی از منابع مهم اطلاعات اکثر افراد به حساب میاد. با تحولات تکنولوژیکی اخیر و گسترش اینترنت، بعد اطلاع رسانی تلویزیون تا اندازه ای کاهش پیدا کرد اما بعد سرگرمی روز به روز پیشرفت کرد و این روزها با اختراع تلویزیون های سه بعدی و تصاویر با رزولوشن بسیار بالا مخاطبان زیادی را چذب کرده است.
من و زهرا چند ماه پیش تلویزیون مان را فروختیم. آن موقع به نیت کوچک کردن اسبابمان در هنگام اسباب کشی به این فکر افتادیم. الان چند ماهی هست که تلویزیون نداریم. جای خالی اش را هم چندان احساس نمی کنیم. علی هم تا بحال تلویزیون ندیده است. خیلی از بچه های همسن و سالش و یا بزرگتر را می بینیم که ساعتها جلوی تلویزیون مشغول دیدن کارتون هستند و یا تنها وقتی مات تماشای تلویزیون هستند حاضرند غذا بخورند. ما تصمیم گرفتیم که تلویزیون را از سیاهه وسایل زندگیمان تا مدت نامعلومی حذف کنیم. می خواهیم اثر نبودش را در زندگی ببینیمو مقایسه کنیم که وجودش در زندگی ما چه تاثیر مثبت و یا منفی به دنبال دارد. در آینده اگر به نتایجی رسیدیم و یا تصمیمان عوض شد در اینجا می نویسم.
پدر پسر شجاع
ما رو هم در جریان نتیجه بگذار
چرا حالا روی علی میخوای امتحان کنی میره خونه همسایه یواشکی نگاه میکنه ها
چطور دلت میاد پسر شجاع رو نبینه ؟
سلام :) تصمیم جالبیه، دوست دارم نتیجه ی اون رو ببینم، مخصوصاً روی زبون یاد گرفتن علی.