پشتی

چند روز پیش منزل دوستی در نزدیکی تورنتو دعوت داشتیم. خانه یک اتاق خوابه بسیار کوچکی اجاره کرده بودند. بدون اغراق شاید کمتر از 40 متر مربع (جالب اینکه برای این آپارتمان طبقه اول یک برج 20 طبقه 1300 دلار کانادا پول می دادند). بعد فضای حال و پذیرایی را با دو مبل و یک میز نهارخوری گرد کاملا پر کرده بودند و تقریبا هیچ جای اضافی برای هیچکس وجود نداشت. یعنی تقریبا با 7 نفر مهمان ظرفیت آدمهای خانه کاملا پر شده بود. بعد از آن نگاهی هم به خانه خودمان کردم و دیدم دست کمی ندارد و با دو مبلی که گذاشته ایم فضای بسیاری را از خانه گرفته ایم. بعد یاد عزیزی افتادم که چند سال پیش به منزلش در تهران رفتم و در کمال تعجب دیدم که خانه اش اثری از مبل نیست و دور تا دور خانه پشتی بود. البته نه اینکه این عزیز از لحاظ مالی توانایی نداشت. اتفاقا وسع مالی اش به اندازه کافی خوب بود ولی اینگونه ترجیح داده بود. خلاصه که آن مهمانی رفتن من را یاد پشتی و سیستم سنتی تر ایران انداخت که مردم روی زمین می نشستند. داشتیم فکر می کردیم شاید ما هم بهتر است به دوران سنتی برگردیم.